De workshop titel zou zomaar een theoretische verhandeling over de oorsprong van het Karate kunnen zijn, maar sport en theorie staan voor sporters zelden op gelijke voet. Al te veel theorie werd hier dan ook zorgvuldig vermeden, wel werden afgewogen visies op technieken en achtergronden gedeeld maar uiteindelijk lag de nadruk zoals gebruikelijk op het doen. Het waren ‘gewoon’ vier korte en krachtige stages die vanuit verschillende invalshoeken het Karate (en Kempo) in een meer abstracte omgeving plaatsten.
Een idee van Ed Abrahams werd (door hem) uitgewerkt tot een nieuw concept. Dit keer niet alle ‘trucjes’ (een oneerbiedig woord voor technieken) centraal maar meer: waar komt het vandaan, wat is de oorzaak en wat is de samenhang van diverse technieken binnen het Karate. Naar analogie met ‘de dieptepsychologie’ zou je het hier ‘diepte Karate’ kunnen noemen… De vraag blijft natuurlijk is er voldoende animo voor? Gelukkig, kwalitatief en kwantitatief was het dik voor elkaar, circa vijftig deelnemers en relatief erg veel zwarte banden stonden op de tatami.
De docenten waren met zorg gekozen. Rob Zwartjes en Wim van de Leur die weliswaar niet vanaf het begin van het Karate tijdperk (1920) aanwezig waren maar die wel een aanzienlijk stuk Karate geschiedenis (samen) delen. Twee maal één ‘éminence gris’ met ieder een indrukwekkende CV binnen de vechtsporten in het algemeen en respectievelijk het Wado Ryu Karate en Shotokan Karate in het bijzonder. Les krijgen van deze grootmeesters is op zich zelf al een feest en beslist elke moeite waard.
Rob Zwartjes introduceerde het Kihon bezien vanuit de traditie, het wedstrijd concept en vanuit de historische ontwikkeling. Wim van de Leur gaf als leidmotief de ontwikkeling van het traditionele Karate naar het moderne gecommercialiseerde Karate weer.
Maar ook de twee wat jongere docenten hadden zich goed voorbereid en haalden alles uit de kast wat van waarde was. Marc de Reus gaf in vogelvlucht essentie en basis principes van het Kyusho Jutsu weer. Gonzalo Villarrubia (Shito Ryu Karate) legde een sterk conceptuele benadering van het Karate neer. Hij fêteerde de aanwezigen met een oorspronkelijk Karate kata uit de 20’er jaren van de vorige eeuw met open hand technieken. Voor sommige wel wat moeilijk maar als gedachtegang bijzonder interessant voor met name gevorderde meesters. Het was ook niet zo zeer zijn bedoeling om de aanwezigen een nieuw ‘oud’ kata bij te brengen maar om met dit kata met zijn bijzondere inhoud de mensen tot research te bewegen! Er is nog zoveel te vinden dat tegenwoordig in het sterk ‘vercommercialiseerde’ Karate niet meer zomaar ‘op de toonbank ligt’, een schitterende benadering. Alle hulde hiervoor Gonzalo!
Groot enthousiasme bij de deelnemers en docenten die zichtbaar (en uitgesproken!) geïnspireerd werden door dit enthousiasme en er daardoor nog een schepje bovenop deden. Deelnemers van allerlei stijlen en van allerlei bonden, broederlijk naast elkaar. Zo hoort het en als het ook maar even kan meer dan eens! Volgend jaar april deel twee van ‘The Origin of Karate’; een nieuwe traditie geboren. Rest ons dank voor de bedenker, de organisatoren, de vrijwilligers, de docenten en natuurlijk de deelnemers; heel goed gedaan mensen, graag tot volgend jaar!
p.s. De groepsfoto volgt nog.
