Technische commissie
Examinatoren
Scholen binnen de NFK
Genkikan Dojo Nové Zámky (Slovakia), www.genkikan.sk
Genkikan Dojo London (Great Britain)
Musō Jikiden Eisshin-ryū (無双直伝英信流 of 無雙直傳英信流), is een klassieke zwaardkunst en een van de meest beoefende stijlen binnen het Iai-Jutsu in de wereld. Vaak wordt het kortheidshalve “Eisshin-Ryū” genoemd en het claimt een onafgebroken afstamming tot in de 16e eeuw.
De stichter van de kunst was Hayashizaki Jinsuke Minamoto no Shigenobu (林崎甚助源の重信). Hij werd geboren in Ōshū in de Dewa provincie en leefde van ca. 1546 tot 1621 in wat huidige prefectuur Kanagawa is. Veel van de historische details van Hayashizaki’ s leven zijn niet gebaseerd op controleerbare feiten omdat zoals bij de meeste beroemde krijgskunstenaars in Japan, zijn verhaal tot een legende geworden is. Het verhaal gaat dat hij tijdens een tijd van constante oorlogvoering in Japan opgroeide en al op jonge leeftijd kennis nam van diverse zwaardkunst methodes. Volgens de legende werd de vader van Hayashizaki gedood en om wraak te nemen is hij zich gaan richten op verdere beheersing van de zwaardkunst. Hij ging naar het heiligdom van Hayashizaki Meijin om te bidden voor begeleiding. Daar ontving hij Goddelijke inspiratie voor een nieuwe techniek om het zwaard te trekken en in één beweging aan te vallen. De legende zegt dat hij uiteindelijk de moordenaar van zijn vader versloeg. Hayashizaki vestigde zijn eigen zwaardvechtkunst, het wordt beschouwd als de basis voor veel van de belangrijkste vandaag uitgeoefende stijlen van ‘iai’, in het bijzonder Musō Jikiden Eisshin-Ryū en Musō shinden-Ryū.
De zevende generatie sōke van de school van Hayashizaki, Hasegawa Chikaranosuke Hidenobu (Eishin), was een van de belangrijke hoofdleraren. Hij had een grote invloed op de school, paste diverse technieken aan en bedacht ook vele nieuwe technieken. De aanpassingen van Hasegawa leidden tot de stijl die Hasegawa Eisshin-Ryū werd genoemd ook wel genoemd: Hasegawa-Ryū of eenvoudigweg Eisshin-Ryū. Sommigen beschouwen Hasegawa als de echte stichter van de Eisshin-Ryū, wat hem tot de eerste generatie sōke zou maken en niet de zevende. Dit zou dan de Shinmei musō-Ryū tot de ‘ouderschool’ van de Musō Jikiden Eisshin-Ryū maken.
De zeventiende generatie sōke van de school van de Eisshin-Ryū , Ōe Masamichi, was een andere belangrijke hoofdleraar. Geboren in Tosa in 1852, bestudeerde hij in zijn jeugd de Kenjutsu kokuri-Ryū, de Shinkage-Ryū, en de Shimomura-Ha Eisshin-Ryū. Op 15 jarige leeftijd nam hij deel aan de Slag van Toba-Fushimi, daarna bestudeerde hij de Tanimura-Ha Eisshin-Ryū onder Gotō Magobei en de Bōjutsu Eisshin-Ryū onder Itagaki Taisuke.
Ōe Masamichi
Ōe combineerde het onderwijs van de Eisshin-Ryū school met die van Shimomura-Ha en herstructureerde het leerplan. Hij verminderde het aantal waza en reorganiseerde hen tot de huidige waza reeksen: Seiza (Shoden), Tachihiza (Chūden), Okuiai (Okuden) en Kumitachi. Hoewel hij de originele technieken behield, veranderde hij sommige namen voor een beter begrip. Hij noemde de gereorganiseerde school Musō Jikiden Eisshin-Ryū. In 1900 begon hij Kendo en de Eisshin-Ryū te onderwijzen bij de Dai Nippon Butoku Kai en op diverse lokale scholen. In 1924 werd hij de tweede persoon (na Nakayama Hakudō) die door de Dai Nippon Butoku Kai tot Hanshi werd benoemd. Ōe stierf in 1927. Zijn studenten verspreidden daarna het Iai van de Musō Jikiden Eisshin-Ryū over heel Japan.
De Eisshin-Ryū staat toe dat iedereen die in bezit is van een Menkyo Kaiden (toestemming om de kunst te onderwijzen) zelfstandig Menkyo’s uitgeeft aan zijn eigen studenten. Daarom zijn veel Menkyo kaiden houders niet centraal geregistreerd. Door de open benadering van Ōe Masamichi in het onderwijzen van de Eisshin-Ryū technieken, zijn er op dit moment veel scholen die zijn systeem hanteren.
Bron: naar Wikipedia (gs)
In onderstaande grafiek wordt de geschiedenis van Iaijutsu en Iaido binnen de Ryu weergegeven, klik voor vergroting.
